sábado, 25 de junho de 2011

Manifesto zapatista.



Nun morrerá a flor da palabra. Poderá morrer el rostro oculto de quen la noma hoi, peró a palabra que veu dende el fondo da historia y da terra xa nun poderá ser arrancada pola soberbia del poder.

Nosoutros nacimos da noite. Nella vivimos. Morreremos nella. Peró a lluz ha ser mañá prá os máis, pra todos aquellos qu'hoi choran a noite, pra quen se nega el día, pra quen é regalo a morte, pra quen ta prohibida a vida. Pra todos a lluz. Pra todos todo. Pra nosoutros el dolos y el angustia, pra nosoutros el alegre rebeldía, pra nosoutros el futuro negado, pra nosoutros a dignidá insurrecta. Pra nosoutros nada.

A nosa lluita é por fernos escuitar, y el mal goberno berra soberbia y tapa con cañóis os sous ouguidos.

A nosa lluita é pola fame, y el mal goberno regala plomo y papel a os estómagos dos nosos fiyos. A nosa lluita é por un techo digno, y el mal goberno destruye a nosa casa y a nosa historia.

A nosa lluita é pol saber, y el mal goberno reparte inorancia y desprecio.

A nosa lluita é pola terra, y el mal goberno uferta cementerios.

A nosa lluita é por un trabayo xusto y digno, y el mal goberno merca y vende corpos y vegonzas.

A nosa lluita é pola vida, y el mal goberno uferta morte como futuro.

A nosa lluita é pol respeto al noso dereto a gobernar y gobernarnos, y el mal goberno impón a os máis a llei dos menos.

A nosa lluita é pola llibertá pral pensamento y el caminar, y el mal goberno pon cárceles y tumbas.

A nosa lluita é pola xustica, y el mal goberno chíase de criminales y asesinos.

A nosa lluita é pola historia, y el mal goberno propón esqueizo.

A nosa lluita é pola Patria, y el mal goberno soña cua bandeira y a llingua estranxeiras.

A nosa lluita é pola paz, y el mal goberno anuncia guerra y destrucción.

Teito, terra, trabayo, pan, salú, educación, independencia, democracia, llibertá, xusticia y paz. Éstas foron as nosas bandeiras na madrugada de 1994. Éstas foron as nosas demandas na llarga noite dos 500 anos. Éstas son, hoi, as nosas esixencias.

El noso sangre y a palabra de noso prenderon un llume pequenín nel monte y caminámoslo camín da casa del poder y del dieiro. Ermaos d'outras razas y outras llinguas, d'outro color y mesmo corazón, cuidaron a nosa lluz y nella bebieron os sous respectivos fougos.

Veu el poderoso a apagarnos col sou soprido forte, peró a nosa lluz crecéuse noutras lluces. Soña el rico con apagar a lluz primeira. É inútil, hai xa muitas lluces y todas son primeiras.

Quer el soberbio apagar úa rebeldía qu'a súa inorancia ubica nel ameicer de 1994. Peró a rebeldía qu'hoi ten cara moura y llingua verdadeira, nun nacéu agora. Antias falóulo con outras llinguas y en outras terras. Muitos montes y muitoas historias caminóu a rebeldía contra a inxusticia. Falóu xa en llingua náhuatl, paipai, kiliwa, cúcapa, cochimi, kumiai, yuma, seri, chontal, chinanteco, pame, chichimeca, otomí, mazahua,
matlazinca, ocuilteco, zapoteco, solteco, chatino, papabuco, mixteco, cuicateco, triqui, amuzgo, mazateco, chocho,
izcateco, huave, tlapaneco, totonaca, tepehua, popoluca, mixe, zoque, huasteco, lacandón, maya, chol, tzeltal, tzotzil, tojolabal, mame, teco, ixil, aguacateco, motocintleco, chicomucelteco, kanjobal, jacalteco, quiché, cakchiquel, ketchi, pima, tepehuán, tarahumara, mayo, yaqui, cahíta, ópata, cora, huichol, purépecha y kikapú.

Falóu y fala el castellano. A rebeldía nun é cousa de llingua, é cousa de dignidá y de ser humanos.

Mátannos por trabayar, mátannos por vivir. Nun hai sito pra nosoutros nel mundo del poder. Por lluitar han matarnos, peró asina fairémonos un mundo unde entremos todos y todos vivamos sen morte na palabra. Queren quitarnos a terra pra que xa nun teña piso el noso paso. Queren quitarnos a historia pra que nel esqueizo morra a nosa palabra. Nun nos queren indios. Mortos quérennos.

Pral poderoso el noso silencio foi el sou deseo. Callando morríamos, sen palabra nun esistíamos. Lluitamos pra falar contra el esqueizo, contra a morte, pola memoria y pola vida. Lluitamos pol medo a morrer á morte del esqueizo.

Falando nel sou corazón indio, a Patria sigue digna y con memoria.


Subcomandante Insurxente Marcos.
EXÉRCITO ZAPATISTA DE LLIBERACIÓN NACIONAL.


Nenhum comentário:

Postar um comentário