Arráncalle todo el amor aos ollos,
todas as soledades aos versos,
todas as pasiois aos xenitales
secos
estériles
orfos.
Arráncalle todos os días á vida,
toda a vida aos soños
das noites de insomnio.
Arráncalles ás coradas
todo sentir morto
e chora sonrisos,
que mañá
ha ser outro día
pra verquer todo el sangre
nun novo engano.
Que a vida é andar
e aínda non estamos mortos.
Nenhum comentário:
Postar um comentário