Tres caralladías.

Vida.

A vida é un soño
desos que soñas
que soñas
nun metasoño.
Un pequeno pesadelo
fugaz,
curtio
como un suspiro.

E abrazar tous ollos
coas mías lágrimas,
coas túas lágrimas
os meus ollos
é úa pequena tolura
que fainos sentir
                         mentir
menos solos.


E que sei eu?

E que sei eu
conto de todo esto
é verdade,
conto un soño,
úa mentira,
úa ilusión
das de Anthoni Blake.

E que sei eu
se son tous ollos los que brillan
ou los meus que queren ver
por úa vez
guapura
nun mundo estéril
                           seco
                                 ermo.

E que sei eu
se estou esperto
ou dormindo.

Suicidio.

Pechar os ollos todas as noites
é un xeito curioso de suicidio,
de liberación.
É un xeito curioso de tirarse
sen corda
pola ponte da tolura
e caer
        caer
             caer
aos abismos oníricos
pra espertar
desta tolura
de ter
os ollos abertos.